demi setia, harapkan kasih...

Ia dialog benar siri terima kasih yang panjang. Isi penting hanya ada pada perenggan terakhir. Saya beri petunjuk awal. Tanda amaran agar tidak bosan dan keliru.

Wafiy  berusia 4 tahun. Tapi, bahasa percakapan Wafiy amat tersusun macam karangan. Bila balik kampung kami seisi rumah turut bercakap macam karangan Bahasa Melayu di sekolah... termasuk tok dan wan. Dan Wafiy amat pentingkan kata-kata ini “Terima Kasih”

Abang Wafiy ada pergi tandas tak kat sekolah hari ni?

mmmm.... ada. Wafiy berak...

Siapa cuci?

Cikgu Su.... eh! Mama... Wafiy lupa nak cakap terima kasih kat cikgu Su. Mama, esok Wafiy cakap ya?

Tak perlu kot...nanti abang Wafiy berak lagi cakaplah. abang Wafiy terlupa kan... lain kali jangan lupa.

Di kampung...

Selesai lekatkan jigsaw puzzle

Mama  : Dah selesai guna, Abang Wafiy pulangkan gam ni. Siapa punya ni?

Wafiy  : Wan punya.

             ...

Wafiy  : Wan... ini gam kamu (ayah sedang baring terima botol gam yang diserahkan Wafiy)

Wafiy  : Eh? Wan ni... wan tak cakap pun...

Ayah    : Wan nak cakap apa?

Wafiy  : Wan cakaplah terima kasih, nanti Wafiy nak cakap sama-sama

Ayah    : Eh? Wafiy yang pinjam kan?

Wafiy  : iyalah... tapi, Wafiy dah tolong hantar ni... Wan cakaplah... Wafiy nak cakap sama-sama (buat muka tak puashati)

Ayah    : oooo Terima Kasih (malas nak gaduh... haha)

Wafiy  : sama-sama

Walau diterangkan oleh semua orang, dia tetap tegaskan bahawa dia yang tolong hantar gam tersebut. Walau dia adalah orang yang meminjam.

Malam sebelum bertolak balik...

Mak     : Wafiy, cepat salam dengan tok... tok nak bagi duit raya ni...

Wafiy datang salam. Cium sana sini. Dah

Mama  : Wafiy perlu cakap apa?

Wafiy  : Tapi, tok tak cakap pun???

Mak     : Wafiy nak suruh tok cakap apa?

Wafiy  : Tok cakap..... terima kasihlah. Nanti Wafiy cakap sama-sama

Maklang : Oooooo.... mana boleh. Tok yang bagi duit raya kan? Wafiylah perlu cakap terima kasih

Wafiy  : Tapi, tok yang panggil Wafiy. Wafiy datang kan...

Mama  : Wafiy ni kalau cikgu tolong basuh berak baru ucap terima kasih betul...

Budak ni... tok kena cakap terima kasih sebab dia datang bila dipanggil. Jadi duit raya tu???

Sebelum naik kereta... bertolak balik

Maklang : Wafiy, cepat salam... cium pipi maklang

Muah..muah...muah...

Maklang : Eh? Wafiy tak cakap terima kasih pun sebab cium maklang?

Wafiy  : Ye ke? Ok. Terima kasih maklang...

He he he... dengan tok dan wan bolehlah...

Kalau kanak-kanak salah faham konsep terima kasih.

Ia masih boleh diterima... kan?

Tapi, kalau ada sesiapa yang menyuruh kita berterima kasih atas amanah yang dipertanggungjawabkan kepada mereka...

Berterima kasih kepada mereka walau mereka berulangkali menodai amanah tersebut?

Berterima kasih dengan tunjukkan sokongan kepada mereka walau mereka melakukan seleweng dengan alasan ingin memajukan... atas alasan itu jasa mereka?

Berterima kasih pada mereka yang nampaknya semakin selesa dengan hasil amanah yang dipertanggungjawabkan?

Bagaimana terima kasih mahu dizahirkan?

Mereka yang sepatutnya berterima kasih... mengumpul keselesaan